Met dit boek heb ik niet zo een goede voeling. Er worden wel telkens gewerkt met een vast stramien per hoofdstuk: er komt een tip met een cartoon, vervolgens een non-voorbeeld en een voorbeeld, gevolgd met achtergrondinformatie. Op zich vond ik bijvoorbeeld punt 7.6 “Ga maar zitten meneer!” een goede stelling om in vraag te stellen: “Probeer zoveel mogelijk woorden en zinnen te gebruiken die je leerlingen ook zouden mogen gebruiken. Draai in gedachten de rollen om als je aarzelt.”[1] Alleen jammer dat ik bij de uitleg achteraf niet te lezen krijgen, wat ik dan wel geantwoord zou moeten hebben aan de leerling… De patstelling wordt wel naar voren gebracht, maar er wordt geen alternatief aangeboden, wat jammer is.

Wat dan weer wel goed uitgelegd is, is puntje 8.6 “Schat het licht staat op groen.” Er wordt hier verder ingegaan op de zakelijke, feitelijke mededeling die aan de oppervlakte te zien is, en de onderliggende emoties die erachter schuilgaan. Hier kan ik zeker wat mee. Ook het feit dat je niet altijd moet ingaan op die achterliggende gevoelens als leerkracht is best wel nuttig. Maar nog belangrijker: als leerkracht heb je altijd de keuze om op één van beide lagen te antwoorden. Vaak is het dan de context die de keuze bepaalt.

[1] De Waard, King: 116.